Tanah Rata (Cameron Highlands) & Ipoh

De Lonely Planet schreef zo lovend over de frisse lucht in de bergen van de Cameron Highlands, dat we hoopten hier even goed onze Jetlag weg te kunnen slapen. Toen we waren ingecheckt bij ons hostel, bleek deze echter op een of andere vuilnisbelt te staan. Daarnaast was er volgens mij in onze kamer gekotst, want de zure lucht was echt niet om over naar huis te schrijven. Gelukkig was het een gezellig hostel en was er over het klimaat geen woord gelogen: iets frisser en met een zonnetje erbij echt heerlijk. Helaas hebben we door de lucht in ons hostel uiteindelijk niet echt veel geslapen, maar het uitzicht van de volgende dag was het gelukkig dubbel en dwars waard: wat is het hier prachtig! Als echte toeristen zijn we met een tourbusje naar de jungle gereden, waar we letterlijk vijf minuten mochten rond banjeren. Vervolgens gingen we naar de theeplantages, de theefabriek, het theemuseum en een theecafé. Toen nog de aardbeienboerderij en het toeristenuitje zat er weer op. Vooral de omgeving was erg indrukwekkend en onze tourgids maakte het plaatje compleet (denk aan Aziaat in Southpark keer drie). De dag ervoor hadden we al besloten om direct na de tour te liften naar Ipoh, zo’n 110 km van de Highlands. Toen we eindelijk aan de goede kant van het dorpje stonden waar een auto wel mocht stilstaan en Liza voor de zekerheid een vestje over haar schouders gedaan, ging het opeens snel. Twee tandeloze Maleisiërs die geen woord Engels spraken, maar wel heel aardig waren, namen ons mee in een busje waar officieel maar twee mensen voorin mochten zitten. Echt super leuk! Zij zetten ons aan de rand van het stadje af en toen hebben we zelf nog zo’n 5 km gelopen met onze backpacks op. Helemaal uitgeput, maar ontzettend voldaan zijn we net aangekomen in een hotel. Vanavond vooral veel eten en morgen verder liften naar Penang.